مَنْ شرط و مَنْ موصول عربی را چگونه بشناسیم؟
جلسه اول مربوط به شناخت انواع (مَنْ) عربی. به توضیح درباره (مَنْ، پرسشی) گذشت. اکنون قصد این دارم که در این مطلب به بررسی دو نوع دیگر از انواع ( مَنْ)
1)- (مَنْ شرط)
2)- (مَنْ موصول). بپردازم، پس با من همراه شوید به ادامه توضیحات دراین مباحث
:(مَنْ ، شرط ) به معنی (هر کس )است و به مانند ( مَنْ ، پرسشی ) در اول جمله
می آید.
همانطور که از نام آن پیداست انجام و وقوع کاری را موکول به یک شرط می کند.
مثال: مَنْ صَبَرَ ظَفَرَ 
(هر کس صبر کند پیروز می شود)
به عبارتی دیگر رسیدن به پیروزی شرطش صبر کردن است.
اما اگر چه هر دو نوع (مَنْ) . ( پرسشی ، شرط ) در اول جمله می آیند.اما فرق (مَنْ ، شرط) با ( مَنْ ، پرسشی ) در این است که بعد از (مَنْ شرط) معمولاً دو فعل می آید.
مَنْ زَرَعَ الْعُدوان حَصَدَ الْخُسران . (از صفحه 49 کتاب عربی پایه هفتم )
هرکس دشمنی بکارد زیان درو می کند.
در جمله شرطیه فعل اول را فعل شرط و فعل دوّم را جزای شرط می
گویند.
اگر فعل های بعد از (مَنْ ، شرط) فعل مضارع باشند . فعل مضارع مجزوم می
شود.
یعنی اگر آخر فعل مضارع حرکت ضمه_ُ داشته باشد به ساکن ــْ تبدیل می شود. و اگر آخر فعل مضارع ( ن ) داشته باشد (ن) از آخر فعل مضارع حذف خواهد شد.مثال:
(تَفْعَلُ 
تَفْعَلْ) ، (أفْعَلُ أفْعَلْ)
. (تَفْعَلانِ تَفْعَلا ) ،
(تَفْعَلونَتَفْعَلوا )
اگر فعل های بعد از (مَنْ ، شرط) فعل ماضی باشند. تغییری در
خود فعل ماضی داده نمی شود اما در معنی فعل تغییر ایجاد می شود( فعل اول بهتر است
بصورت مضارع التزامی معنا شود و فعل دوّم بصورت مستقبل یا مضارع اخباری مانند:
مَنْ زَرَعَ الْعُدوان حَصَدَ الْخُسران .
هرکس دشمنی بکارد زیان درو می کند.(زیان درو خواهد کرد)
:مَنْ،موصول
( مَنْ،موصول) .به معنی ( کسی که ، کسانی که ) است.
همانطورکه ازاسم کلمه موصول مشخص است موصول از معنی وصل می آیدوچون (مَنْ، موصولی) دو جمله یا دو قسمت از جمله را به هم وصل میکند .
بنابراین این نوع از (مَنْ)در وسط جمله می آید برخلاف(مَنْ ،پرسشی)و( مَنْ شرط )
مثال: الْمُسلِمُ مَن سَلِمَ الناسُ مِن لِسانِهِ و یَدِهِ. (از صفحه 49 کتاب عربی پایه هفتم )
( مسلمان کسی است که مردم از زبان ودستش سالم بمانند)
حال آیا شما می توانید نوع (مَنْ) بکار رفته در جملات زیر را مشخص کنید.
1)- خیرُ النّاسِ مَنْ نَفَعَ النّاسَ.
2)- مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ . (امام علی ع )
3)- مَنْ رَبُّ السّمواتُ والْأرض .
در جمله اول ( مَنْ) بکار رفته (مَن ، موصول ) است.( زیرا در وسط دو جمله آمده و دو جمله را بههم وصل کرده )
در جمله دوّم ( مَنْ) بکار رفته (مَن ، شرط ) است.( زیرا بعد من ابتدای جمله دو فعل ماضی در جمله آمده )
ودر جمله سوّم ( مَنْ) بکار رفته (مَن ،پرسشی) است .
* شما می توانید نظرتان را در مورد مطالب بالا از قسمت ثبت نظرات وبلاگ ارسال نمائید.*
با تشکر
بسیار مفید واقع شد. سپاسگزارم