حالتِ سوّم شخص مفرد،فعل ماضی

                                                                                                                                                                

سوّم شخص مفرد؛ فعل ماضی.

حالتی است که در آن انجام کار را به شخصی که {غایب} است؛ نسبت می دهیم.

منظور از غایب یعنی کسی که کنار ما حضور نداشته باشد و ما درباره (او ) صحبت  می کنیم. مانند:         او رفت   « هوَ ذَهَبَ ، هیَ ذَهَبَتْ »

مَنْ شرط و مَنْ موصول عربی

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

مَنْ شرط و مَنْ موصول عربی را چگونه بشناسیم؟

 جلسه اول مربوط به شناخت انواع (مَنْ) عربی. به توضیح درباره (مَنْ، پرسشی) گذشت. اکنون قصد این دارم که در این مطلب به بررسی دو نوع دیگر از انواع ( مَنْ)

1)- (مَنْ شرط)

2)- (مَنْ موصول). بپردازم، پس با من همراه شوید به ادامه توضیحات دراین مباحث

انواع ( مَنْ )در زبان عربی.(مَنْ)پرسشی.شرط.موصول

                                                                                                     

 

انواع ( مَن ) در زبان عربی کدامند؟

1)- مَنْ پرسشی . که به معنی { چه کسی ، چه کسانی } می باشد .

2)- مَنْ شرط . که به معنی {هر کس} می باشد .

3 )- مَنْ موصول . که به معنی { کسی که، کسانی که } می باشد.

پس با من همراه شوید که در ادامه به توضیح این سه نوع (مَنْ عربی) خواهم پرداخت.